مردم فارياب با سه بيمارى مدهش دست و گريبان اند:
١. اعتياد روزافزون؛
٢. قلينگ گزاف؛
٣. ناامنى هاى سازمان يافته.

 

١. تصوير كه مشاهده مى فرمايد، عقب رياست مبارزه با مواد مخدر شهر ميمنه است، حدودأ دو كيلومتر با مقام ولايت مسافت دارد.
هر پگاه و بيگاه صدها جوان و كهن سال كه به بيمارى اعتياد مواد مخدر دچارند؛ گردهم آمده و در دنيا ناباورى و ذلت بار خود را به استعمال مواد مخدر سرگرم مى سازند. شمارى جوانان تازه نفس و نقاب پوش به وقت شامداد به جاى كه مسجد بروند در اين محل مى آيند و به همه معتادين پودر مى فروشند. قصه ديگر اين كه هنگام غروب آفتاب دها خانم اين جا حضور پيدا مى كنند تا نزديكان خود را دريابند و خانه ببرند.😭😭😭

٢. قلينگ به زبان اوزبيكى پول و اثاثيه كه داماد به خانواده خسر مى برد. قلينگ مروجه فارياب حتى تا بيست لك افغانى و يا بيشتر از آن بالغ است كه اين رواج مبتذل و غير اسلامى از توان پرداخت جوانان بلند مى باشد؛ با كمال تأسف آن ها از روى كمبود اقتصاد به جاى تشكيل خانواده به اعتياد روى مى آورند.😞

٣. جريان هاى سياسى، تنش هاى سمتى و قومى شرايط زندگى را در فارياب خيلى ها دشوار ساخته است. جناح هاى متخاصم در برابر همديگر از هيچ نوع استبداد، ظلم و استكبار دريغ نمى كنند. بربريت، توحش و خودكامگى و حتى خيانت هاى خاموش زبانه مى زند. با ديدن اين اعمال بى رحمانه؛ مردم ستمديده آن ولا جزء از تحمل رنج و غم چارهء ديگر ندارند. 
مردم فارياب به انقلاب فكرى نياز اشد دارند!😞 
سرطان - ١٣٩٨ خورشيدى 
ميمنه - فارياب