انتخابات - امانت را به اهل آن بسپاريد!

خداوند متعال در جزء پنجم، سوره النساء - آية ﴿۵۸﴾ چى زيبا مى فرمايند:

إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ سَمِيعًا بَصِيرًا ﴿۵۸﴾

ترجمه: خداوند به شما فرمان مى‏ دهد كه سپرده ‏ها را به صاحبان آن ها رد كنيد و چون ميان مردم داورى مى ‏كنيد به عدالت داورى كنيد در حقيقت نيكو چيزى است كه خداوند شما را به آن پند مى‏ دهد، خداوند شنواى بيناست.

رأى وثيقه شرعى است كه بايد به اهل آن سپرده شود، بنابر آيه فوق همگى در ريختن رأى مأمور و مسؤل هستند تا به اشخاص متدین که به ارزش های اسلامی ارج بگذارد واگذار کنند. پروا نداشته باشيد که چى كسى برنده و يا بازنده مى شود، اما منطقى است كه نزد خداوند در روز قيامت روى سياه و پاسخگو نباشيد.

گرچى معلوم است كه سرنوشت سياسى اين ماتمكدهء وحشت سراء به نفع كه ها رقم مى خورند. به خاطر تعصب و تبعيض؛ ايمان و وجدان را مورد بازپرس ابدى الهى قرار نداده و احساسات را قربانى سمت، تنظيم، گروه و نژاد؛ گناه بزرگ است. از گناه بزرگ (رأى فروشى، سودجويى، تقلب) اجتناب كنيد تا مورد عذاب دارين خداوندى قرار نگيرد.
رأی را به پول و پلو ندهید!...

احدى؛
انتخابات رياست جمهورى - ١٣٩٨ خورشيدى

فرارسيدن ماه مبارك رمضان گرامی باد

ابر و باران؛ هوا را تصفيه مى كند؛
سيلاب؛ بستر دريا را پاك مى سازد؛
روزه؛ بدن را پالايش و پيكر آدمى را پاك ساخته به تندرستى و بهداشتى دارين مى افزايد.

یعنی هیچ امر پروردگار بدون حکمت نیست.
درود به حضرت رمضان. 

مؤرخ؛ دوم - رمضان - ١٣٩٨ خورشيدى 
احدى - كابل

بعضأ با آيات خداوند شرك مى ورزند!

#توجه!... 

مرگ و شهادت، حكم الهى يست و هيچ كس از آن پاى كشى ندارد. بعضأ از روى نداشتن آگاهى اسلامى در پيام هاى عزادارى و غم شريكى شان مى نويسند كه: 
"مرگ و يا شهادت نا به هنگام فلانى..." حالانكه خداوند در سورهء الاعراف آية ٣٤ چنين مى فرمايد:
[و براى هر امتى زمان (و مدتى معينى) است، پس هنگام كه اجل شان فرارسد، نه لحظه ى (از آن) تأخير كنند و نه (بر آن) پيشى گيرند].
پس بنابر آيات فوق زمان فرارسيدن مرگ حتمى و نزد خداوند مشخص و معين است، پس نوشتن واژه ((#نا_به_هنگام)) چى معنى دارد؟.

سوره بفره، آیه (۱۵۶)

[همان] كسانى كه چون مصيبتى به آنان برسد مى‏ گويند ما از آن خدا هستيم و به سوى او باز مى‏ گرديم!

چرا بعضي ها نماز نمي خوانند؟

يكی سبب نماز خواندن اش را چنين بيان مي كند، بسيار ساده و آسان به نماز آمدم.

روزی در صنف نشسته بودم مضمون علوم دينی داشتيم
معلم وقتی در صنف داخل شد از شاگردان سؤال کرد.

به نظر شما چه کسانی نماز نمی خوانند؟

شاگرد اولی از روی معصومیت گفت:
(کسانی که مرده اند نماز نمی خوانند)

شاگرد دومی از روی ندامت گفت: (کسانی که نماز خواندن را بلد نیستند نماز نمی خوانند)

شاگرد سومی از جايش بلند شد و پاسخ معقولی داد:
(کسانی که مسلمان نیستند نماز نمی خوانند)

همين قسم چهارمی هم گفت:
(کسانی که کافر هستند نماز نمی خوانند).

به ترتيب پنجمی گفت:
(کسانی که از خداوند نمی ترسند نماز نمی خوانند).

تمام شاگردان نظريات شان را گفتند: ولی من به فکر فرو رفتم، كه من جزء کدام گروه هستم؟

(۱)- آیا من مرده ام؟
نخير!

(۲)- آیا من نماز خواندن را بلد نیستم؟
بلد هستم.

(۳)- آیا من مسلمان نیستم؟
الحمداللّٰه كه هستم.

(۴)- آیا من از پروردگارم نمی ترسم؟
می ترسم.

(۵)- آیا مگر من کافرم؟ نعوذباللّٰه

پس چرا نماز نمی خوانم؟.
باخود گفتم: خوب اگر شب اول قبر سوال شود كه
زنده بودی، نماز بلد بودی، مسلمان بودی، از خداوند می ترسيدث پس چرا نماز نمی خواندی؟

چي جواب می دهی؟ يك تكان خوردم و از همان روز تصميم گرفتم كه اصلاً ديگر نمازم را ترك نكنم.

فقط يك تصميم جدي می خواهد، شما هم حتماً در این باره فکر کنید.