پیش از آن که امیر حبیب الله خادم دین رسول الله به تخت فرمانروایی کشور تکیه بزند، در سال ١٩٢٨ ميلادى سفر و ديدارى داشت با سران تالقان و بدخشان، سر انجام از سوى تالقان وارد اندراب شد و چندی در خانه نائب محمد ضیاء خان در دهکده شاه شاهان (شهشان کنونی) گذرانید و با آن ها چنين پیمان بست:

"به يارى خداوند بزرگ و توانا حکومت را به دست می آورم و می خواهم شما را در قدرت سهیم بگردانم".
زمان که کلکانی رادمردانه با شمشیر و اراده نيرومند به قدرت رسید، به نام محمد داد خان پسر دومی نائب محمد ضیاء خان مرد توانمند و آگاه این خانواده از سوى پدر به پایتخت فرستاده شد و کلکانی او را به سمت نائب الحکومه قطغن گماشت، در آن زمان استان های بدخشان، تخار، کندز و بغلان در قلمرو قطغن زمین بود.
این که کلکانی به ترفند و نیرنگ توسط نادر به گونه ناجوان مردانه کشته شد، سپس شیوه برخورد نادريان چنان شد که بستگان و هواداران نیرومند کلکانی را در سراسر کشور از پای در آورند. سپاه بزرگی را پنهانی به سوی اندراب فرستادند و نائب محمد داد خان را غافل گیر و از هر گونه ستم دریغ نورزیده در زندان دهمزنگ شهر کابل زندانی ساختند. روزگار تکان دهنده و دشوارى بود که از سوی حکومت نادر شاه به این خانواده مبارز اندرابی به وقوع پیوست.